بهبود ویژگی‌های شناختی اوتیسم نوجوانان از طریق بسته‌ی آموزش واقعیت مجازی (VR)

اوتیسم یک طیف از اختلال رشد با منشأ عصبی است که یک نفر از هر 54 کودک را درگیر می‌کند.

در این پروژه از طریق تولید سناریو‌های اجتماعی در محیط VR، تشخیص احساسات از چهره و به تبع آن بهبود در روابط اجتماعی حاصل می‌گردد. این سناریو‌ها بر مبنای نظریه ذهنی‌سازی و با اتکا با قابلیت تکرارپذیری و غرقگی منجر به بیشترین بازدهی می‌شوند. تاثیرپذیری این بسته با ردیاب چشم به منظور بررسی میزان تمرکز نوجوانان اوتیسم بر دوک احساسی صورت مشخص می‌گردد که به عنوان تاثیر جانبی کاهش میزان استرس در تعاملات اجتماعی را به دنبال خواهد داشت.