تحریک بصری و سیستم آینه‌ای مغز با استفاده از واقعیت مجازی

این مطالعه به بررسی اولویت روش‌های تحریک بصری مختلف برای یادگیری حرکت در انسان می‌پردازد. به این منظور، چند حرکت ساده نمایشی از ورزش کاراته به افراد مورد مطالعه نشان داده می‌شود و سپس با ثبت سیگنال‌های الکتریکی مغز آن‌ها، روش‌های مختلف نمایش‌های آموزشی (مانند مشاهده زنده، پخش ویدئو، و مشاهده از طریق واقعیت مجازی) مقایسه می‌شوند. مقایسه نتایج به‌وسیله بررسی و تفسیر ریتم موج‌های مغزی انجام خواهد شد. نتایج اولیه نشان می‌دهد که روش واقعیت مجازی ممکن است نسبت به ویدئوهای دوبعدی به دلیل غوطه‌وری مجازی فرد در محیط آموزشی، عملکرد بهتری داشته باشد. اگر این فرضیه اثبات شود، استفاده از واقعیت مجازی می‌تواند در آموزش و بازتوانی افراد مفید باشد و افراد قادر خواهند بود بدون نیاز به درمانگر یا مربی انسانی، در محیط‌های مختلف آموزشی قرار گیرند.